29 Ocak 2012 Pazar

HAYVAN NEFSİM! (2)

10 Ekim 2011 Pazartesi, 21:12 tarihinde Selim Karadağ tarafından eklendi
HAYVAN NEFSİM! (2)

Gülsem tebessümü unutup kahkahalarla,

Ağlamaklı bir çok Müslüman, kahpe dünya!!

Diyesim gelir nefsim der; nefsi müdafa..

Ama bilirim, o şeytanın esiri hayvan nefsim;

Yenmeli şeytanın esirini, yenilmeli helalinden,


Kuran’ın esiri olmalı, ama o da ne yapsın, O’nun
delilinden..
Düşünürken böyle derinlemesine;

Üşürken karanlık zifirde seccadem,

Ayaklanır; “takatsizlik haklanır” derim hayvan nefsime

Gel kıl namazını, Rabbin yedi katlı semada

Seni bekliyor evinde: Kabe-i Muazzama’da….

Ama o gelmez ; şeytana dost;

Azrail meleği çağırır “Ey et parçalı post..”

Ne durursun der gibi gölgelerin girdabı,

Unutmuşken dünyadaki bir çok evhamı…

Eğilir başım, yönelir başım seccadeye..

Girişir hayvan nefsim ile şeytan, vicdanımla mücadeleye..

Bakarım Kur’an ile hakkaniyete,

Ama iskeletim yenilir bu sefer ağrılara..

Çıkmıştır tepeme hayvan nefsimle şeytan!;

Sen misin der gibi Rabbine tapan!!

Yenemedim alemlerin Rabbi Allah’ım..

Yatalak hastayım; bin bir sınav ile dersteyim…

Ben yine de kızar; kendime küfrederim:

“Hayvan Nefsim; Hayyvaaannn Nefsim”…..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder